Mnie ogółem też niedawno wyzywali od emo

Też nie widzę na oko, ale nie mam protezy i jestem po chorobie nowotworowej.

Operowali mnie również w Gdańsku.

Noszę tez grzywke na bok bo mi trochę oko ucieka no i po tym mam porpstu dośc duże wgłębienie w głowie również spotkam się z wieloma nie przyjemnościami, ale mam sporą grupę  przyjaciól i oni pomagaja mi przez to przejśc.

witam .pracuje jako lakiernik proszkowy . jednoocznosc mi w nieczym nie przeszkadza..mało  tego widze wiecej jednym okiem niz moji koledzy po fachu:) widze wyrazniej mocniej. to specyficzny zwod wymaga wyczucia czasu nakładania powłoki. jedynym problemem jest to ze badania zawsze na rok jakby cos sie mialo zmienic nagle . zastanawiam sie nad operacja ..

Kochani, trzeba inaczej popatrzeć na sprawę jednego oka. Musimy się cieszyć, że mamy jedno oko! Nie każdemu to jest dane. wierzcie mi, że są inne nieszczęścia, o wiele gorsze niż nasze. Dobrze, ze o tym piszecie, bo są to problemy wielu osób. A tak to kazdemu z Was wydawało się, że tylko on/ona jeden ma ten problem. Ludzie, którzy śmieją się z czyichś niedoskonałości nie zasługują, żeby ich nazywać ludźmi. Są prymitywni, prostaccy, chamscy. Nikt z nas nie ponosi winy, że takie osoby są członkami naszego społeczeństwa. Człowiek powinien wiedzieć, że ludzie nie  są tacy sami i każdy człowiek jest inny. Inny nie oznacza gorszy. W miarę upływu lat i zdobywania doświadczeń człowiek zaczyna zwracać uwagę na inne wartości niż wygląd. Myślę, że dzięki temu portalowi nawiążemy wiele znajomości, może nawet przyjaźni. Znam już wiele osób z tego forum i wierzcie mi, że jednooczność nie przeszkadza w prowadzeniu normalnego życia. Pomagajmy sobie i nie martwmy się na przyszłość.

Pozdrawiam.  :)

Z tego co czytam to dochodzie do wniosku ,iz mam dużo szczęścia,bo przez 18lat będąc jednoroczna nigdy ,nikt mi nie dokuczyl z tego powodu:-)  w wyniku nieszczęśliwego wypadku stracilam oko,będąc w 8 miesiącu ciąży. Najgorsze chwile były,gdy wrocilam z małżeństwem do domu,trzeba było przygotować mleko itp,moja nie poradnosc polegała na tym,ze nie mogłam 'wymierzyć' tzn szklankę chciałam postawić na stole a ona lądowała na podłodze,mleko zamiast do butelki ,rozlewalo się na szafce przy czym poparzylam sobie wiele razy ręce,ale to wszystko udało mi się wycwiczyc:-) Dzisiaj jestem kierowca,mama dwójki nastolatków,szczęśliwa zona,jedynie muszę po wielu latach wymienić protezę,bo zaczyna rzucać się w oczy i pojawia się pytanie,czy mam cos z okiem..  Dodam tylko,ze w drugim oku pojawila się jaskra tzw po urazowa i tak naprawdę na tym się skupisk,bo wiadomo do czego ona może doprowadzić. 

Pozdrawiam wszystkich i życzę miłego dnia:-)